samodzielność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. samodzielnośćści, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. samodzielny: Całkowita, zupełna samodzielność. Samodzielność finansowa, gospodarcza, polityczna. Samodzielność myśli, sądu, instytucji, państwa. Dążyć do… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
samodzielność — ż V, DCMs. samodzielnośćści, blm rzecz. od samodzielny a) w zn. 1: Samodzielność życiowa. Uczyć się samodzielności. Wyrabiać w kimś samodzielność. Zaprawiać do samodzielności. Wykazać samodzielność w działaniu. b) w zn. 2 … Słownik języka polskiego
wyrobić — dk VIa, wyrobićbię, wyrobićbisz, wyrobićrób, wyrobićbił, wyrobićbiony wyrabiać ndk I, wyrobićam, wyrobićasz, wyrobićają, wyrobićaj, wyrobićał, wyrobićany 1. częściej ndk «wykonywać coś (stale i masowo) z określonego surowca; wytwarzać z danego… … Słownik języka polskiego
Гломбиньский, Станислав — Станислав Янович Гломбиньский польск. Stanisław Głąbiński Дата рождения: 25 января 1862(1862 01 25) … Википедия
wziąć — 1. pot. Diabli kogoś wzięli, biorą; cholera kogoś wzięła, bierze «ktoś się zdenerwował, denerwuje się, zezłościł się, złości się, zirytował się, irytuje się»: Diabli mnie biorą, że najlepsze lata spędzam przy kilofie i łopacie. Przecież nikt mi… … Słownik frazeologiczny
autonomia — ż I, DCMs. autonomiamii, blm 1. «prawo do samodzielnego rozstrzygania spraw wewnętrznych danej zbiorowości, dotyczące narodu, miasta, instytucji itp.; samostanowienie» Autonomia gospodarcza, narodowa, terytorialna. Dać, nadać autonomię. Otrzymać … Słownik języka polskiego
cenić — ndk VIa, cenićnię, cenićnisz, ceń, cenićnił, cenićniony 1. «przyznawać komuś, czemuś znaczenie, wartość, walory; szanować, poważać» Cenić czyjś talent. Cenił przyjaciół za lojalność. Cenić w dzieciach samodzielność. Cenić coś nisko, wysoko.… … Słownik języka polskiego
krępować — ndk IV, krępowaćpuję, krępowaćpujesz, krępowaćpuj, krępowaćował, krępowaćowany «uniemożliwiać swobodę ruchów; mocno kogoś, coś wiązać» Zdjąć sznury krępujące kogoś. Krępować konie, barany. Ubranie krępowało mu ruchy. przen. a) «ograniczać czyjąś… … Słownik języka polskiego
niezawisłość — ż V, DCMs. niezawisłośćści, blm «niezależność, samodzielność, niepodległość» Walczyć o niezawisłość kraju. ∆ praw. Niezawisłość sędziowska «konstytucyjna zasada wymiaru sprawiedliwości polegająca na tym, że sędzia rozstrzygając sprawę podlega… … Słownik języka polskiego
trust — [wym. trust a. trast] m IV, D. u, Ms. truście; lm M. y «forma monopolu kapitalistycznego polegająca na połączeniu w jedno wielkie przedsiębiorstwo nadrzędne kilku przedsiębiorstw, które tracą samodzielność gospodarczą i których dotychczasowi… … Słownik języka polskiego
autonomia — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIb, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} respektowane przez władze jakiegoś państwa, całkowite lub częściowo ograniczone, prawo danej społeczności (narodowej, wyznaniowej, lokalnej itp.) … Langenscheidt Polski wyjaśnień
